O outro día na clase de Educación Física andivemos a bailar, mira que nos gusta a festa....
mércores, 12 de xuño de 2019
Excursión fin de curso
Hoxe saímos de excursión ao Galipark, parque de aventuras en Padrón.
Pasámolo moi ben, fixemos moitas actividades diferentes, ao chegar deixamos as mochilas nunha carpa e marchamos a facer un circuíto con obstáculos e tirolinas, había de dous tamaños, á grande podíase subir por una escada moi vertical ou por un rocódromo, por este último unicamente subiron os máis valentes... houbo unha profe que se tirou...Quen sería?? , despois marchamos a facer tiro con arco uns, e outros a facer loitas con pistolas láser, tipo paintball pero sin bolas .
Xantamos, e xogamos un pouco, despois xa funmos a unha pista de xeo, pero sen xeo... e logo ao tobogán acuático e para terminar a piscina, logo mudamos de roupa , merendamos e para casa...
Foi un día xenial , aínda que o tempo non nos acompañou moito.
Aí van algunhas fotos, e un vídeo para que teñades todos de recordo.
Pasámolo moi ben, fixemos moitas actividades diferentes, ao chegar deixamos as mochilas nunha carpa e marchamos a facer un circuíto con obstáculos e tirolinas, había de dous tamaños, á grande podíase subir por una escada moi vertical ou por un rocódromo, por este último unicamente subiron os máis valentes... houbo unha profe que se tirou...Quen sería?? , despois marchamos a facer tiro con arco uns, e outros a facer loitas con pistolas láser, tipo paintball pero sin bolas .
Xantamos, e xogamos un pouco, despois xa funmos a unha pista de xeo, pero sen xeo... e logo ao tobogán acuático e para terminar a piscina, logo mudamos de roupa , merendamos e para casa...
Foi un día xenial , aínda que o tempo non nos acompañou moito.
Aí van algunhas fotos, e un vídeo para que teñades todos de recordo.
martes, 11 de xuño de 2019
Campaña para a Doazón de Médula Ósea
O venres viñeron ao Cole a darnos unha charla membros da Asociación ASOTRAME, Asociación para o tratamento de enfermos de Medula ósea,
Sensibilizámonos da importacia da doazón, nós aínda nos podemos ser doantes, pero si os nosos pais, irmáns maiores, amigos, familiares....agora que coñecemos a súa importancia imos facer campaña.
Mañán pode facernos falta a nós.
Sensibilizámonos da importacia da doazón, nós aínda nos podemos ser doantes, pero si os nosos pais, irmáns maiores, amigos, familiares....agora que coñecemos a súa importancia imos facer campaña.
Mañán pode facernos falta a nós.
Un pouco de Política...
Como andamos en tempo de eleccións, os Súperdezanove non ían ser menos, e fixeron un debate político para tratar temas de reciclaxe.
Presentáronse tres candidatos, cada un polo seu partido político e cada un tamén cos seus seguidores e simpatizantes.
Ahí vai unha mostra do debate e imaxes da campaña electoral.
E vai un pedazo do debate en directo para os informativos de Lamas.
Presentáronse tres candidatos, cada un polo seu partido político e cada un tamén cos seus seguidores e simpatizantes.
Ahí vai unha mostra do debate e imaxes da campaña electoral.
Cumple de Carla Munín e Uxía
Aínda que temos o tema dos aniversarios un pouco abandoado, non nos esquecemos de darvos os nosos parabéns ás dúas.
Parabéns para Carla Munín unha das artistas da clase !
Parabéns Uxía, a mellor compañeira!!
Mañán poñemos as cancións de regalo.
xoves, 6 de xuño de 2019
Maios
O día 16 celebramos o Día das letras Galegas e os Maios, a nosa clase foi moi participativa, xa que axudou a montar o Maio, e a recoller todas as flores que quedaron espalladas polo patio, e por iso deixaronnos desfilar.
Algúns da clase tocaron as pandeiretas, teñen moito mérito xa que foi totalmente improvisado.
Pasámolo moi ben.
Algúns da clase tocaron as pandeiretas, teñen moito mérito xa que foi totalmente improvisado.
Pasámolo moi ben.
REGUEIFAS
Tivemos un taller de Regueifas. Foi divertidísimo, ahí os van vídeos da actividade, perdoade polo mal gravados que están, foi algo moi improvisado, como as regueifas...
A regueifa é unha canción ou canción entre dúas ou máis persoas que seguen a mesma canción ou son durante o tempo que dura unha disputa sobre un determinado tema. De orixe galega-portuguesa, pode ter un parecido co rap actual ou coas tensións medievais, pero as reguefas son máis populares.
Os temas das regueifas son moi variados, pero sempre cun toque de humor que os fai axeitados e agradables para todos os públicos.
Este tipo de versos pódese escoitar en varias voces en Galicia e Portugal, pero dentro destes hai áreas onde é máis típico como na Costa da Morte, situado na zona da Coruña e na zona da La Raya (fronteira entre Galicia e Portugal).
Tradicións similares son os gatos do picadillo en Aragón e as cancións de desafío en Brasil e en Colombia (repentistas). En Arxentina e Uruguay hai un desafío entre os payadores, pero o tema deste último é máis poético e máis serio.
Ahí van os vídeos:
Educación Vial
O día 13 de Maio tivemos unha saída ao parque infantil de tráfico, no recinto ferial de amio.
Primeiro a Policia Local explicounos as normas máis básicas de tráfico e despois pasamos á fase práctica, andivemos en bicicletas, cars e fixemos de peóns.
Pasámolo xenial e aprendimos un montón.
Primeiro a Policia Local explicounos as normas máis básicas de tráfico e despois pasamos á fase práctica, andivemos en bicicletas, cars e fixemos de peóns.
Pasámolo xenial e aprendimos un montón.
Sara Rita- Tamara de Lempika
TAMARA DE LEMPIKA:
Polonia, 1898-1980
Art Deco
Muller ♀
LGBT
Tamara de Lempicka pintou glamour, sofisticación, elegancia e modernidade no período de entreguerras ... Que sabemos como Art-Deco. A artista converteríase nunha das cabezas visibles deste movemento
Os retratos, desnudos e outras escenas de Tamara de Lempicka son unha ventá para a rica burguesía e a aristocracia decadente de entre guerras.
Tamara de Lempicka, naceu como Maria Górska en Polonia e nunca lle faltou o diñeiro. A súa biografía, falsificada por ela mesma, está chea de misterios. Sabemos que odiaba o comunismo porque a revolución destruíu a súa cómoda vida aristocrática de festivais na Rusia pre-revolucionaria, cando estudou arte en Petrogrado.
Emigrada en París, hai indicios de debilidade económica e Tamara vese obrigada a pintar. En poucos anos, a súa técnica moi persoal e o seu estilo elegante, así como os seus contactos, convértena en pintora de moda. Toda a burguesía ea nobreza queren un dos seus retratos e Tamara convértese nunha retratista extraordinaria. Pronto pode recuperar o seu despreocupado tren de vida.
A lenda de Tamara de Lempicka é entón forxada, incrible fermosa e moderna, amante do hedonismo, as festas, as orgias, a cocaína ea bisexualidade. Unha vida decadente que serviu de inspiración para a maioría das súas pinturas, que retrataban en gran parte a fauna de París da alta burguesía.
Ao estalar a Segunda Guerra Mundial, a mercancía dos Estados Unidos, onde segue tendo éxito, quizais máis como baronesa que como pintora, xa que a chama do art-decó está desaparecendo.
No seu traballo percíbese o amor por Ingres. Pero tamén Boticelli . O espido e o retrato son os seus principais xéneros. Homes vestidos con elegancia ou mulleres etéreas, cos tecidos dos seus vestidos flotando.
Tamén quería ver certos trazos do cubismo no seu traballo e, por suposto, o artista tiña contacto co movemento, adoptando unha certa xeometría nalgunhas das súas obras. De feito, o eclecticismo é quizais o máis característico da súa produción.
mércores, 5 de xuño de 2019
HUGO- EVA GONZALËS
Hugo falounos de Eva Gonzalés:
Comezou os seus estudos artísticos no estudo do artista Charles Chaplin en 1865. Catro anos despois, en 1869, entrou no estudo de Manet, primeiro como modelo e despois como estudante.
O inicio da carreira artística de Eva Gonzalés comeza con Manet. En calquera caso, a influencia de Manet desaparecerá gradualmente e Gonzalés atopa unha forma máis persoal de expresión pictórica. Debido á influencia de Degàs, aplicarase á técnica pastel, coa que obterás excelentes traballos baseados en cores suaves e formas tamisadas.
Coa guerra franco-alemá deixou París e mudouse a Dieppe. Casouse o 23 de febreiro de 1879 co gravador Henri Guérard. Morreu en París en 1883, aos 34 anos, vítima dunha embolia causada durante o parto.
Traballo:
Gonzalés, Eva (1849-1883).
Pintora francesa asociada ao movemento impresionista, nacida en París en 1849 e morta en 1883. Era filla do famoso escritor Enmanuel Gonzalés.Comezou os seus estudos artísticos no estudo do artista Charles Chaplin en 1865. Catro anos despois, en 1869, entrou no estudo de Manet, primeiro como modelo e despois como estudante.
O inicio da carreira artística de Eva Gonzalés comeza con Manet. En calquera caso, a influencia de Manet desaparecerá gradualmente e Gonzalés atopa unha forma máis persoal de expresión pictórica. Debido á influencia de Degàs, aplicarase á técnica pastel, coa que obterás excelentes traballos baseados en cores suaves e formas tamisadas.
Coa guerra franco-alemá deixou París e mudouse a Dieppe. Casouse o 23 de febreiro de 1879 co gravador Henri Guérard. Morreu en París en 1883, aos 34 anos, vítima dunha embolia causada durante o parto.
Traballo:
Paula e Nora - GEORGIA O´KEEFE
Paula e Nora escolleron a unha pintora americana :
(Sun Prairie, 1887 - San Vicente de Santa Fe, 1986) . A súa infancia e adolescencia tiveron lugar nun ambiente rural. En 1905-1906 estudou na Escola de Arte do Instituto de Chicago.
En 1907 mudouse a Nova York, onde seguiu as clases da Art Student League e coñeceu a arte europea (Rodin e Matisse) a través das súas visitas á galería 291 en Stieglitz. En 1912 estudou na Universidade de Virginia .
Decidida a dar expresión visual ás súas emocións, fixo abstraccións baseadas en motivos naturais, nos anos 1915 e 1916. Impresionaron a Stieglitz, que organizou a súa primeira exposición individual en 1917; O ano seguinte, O'Keffe volveu a Nova York e uniuse ao grupo de artistas de vangarda que se reuniron ao redor da galería 291. En 1924 casouse con Alfred Stieglitz.
As súas obras máis coñecidas son as grandes pinturas de flores agrandadas nunha escala xigante, como Black Iris de 1926. A partir de 1920 pintou en serie, como as seis versións de Jack-in-a-Pulpit de 1930. En 1929 visitou por primeira vez Novo México, onde acabará vivindo desde 1946 (o ano da morte de Stieglitz).
As súas obras de arte máis famosas son as vistas das rúas de Nova York desde a fiestra do seu apartamento, no trinta andar do Hotel Shelton. Durante a década de 1930 e 1940 ampliou o seu repertorio de imaxes e ósos pintados e cráneos de animais, paisaxes de Novo México ou a súa casa de abobe.
En 1953 visitou Europa por primeira vez e comezou a viaxar moito; o transporte aéreo proporcionou novas imaxes: rañaceos con nubes e vistas aéreas do territorio. Gañou numerosos premios e fixo exposicións nos Estados Unidos.
A súa primeira retrospectiva foi organizada polo Museo Whitney de Arte Americana en Nova York en 1970. Seis meses despois, ela estaba parcialmente cega e deixou de pintar, ata que o seu axudante e amigo Juan Hamilton convenceuna de retomar a súa obra en 1975 Fixo poucas obras ata a súa morte.
Poñemos uns videos que aínda que están en inglés son chulos, e así tamén practicamos.
Georgia O´Keefe:
(Sun Prairie, 1887 - San Vicente de Santa Fe, 1986) . A súa infancia e adolescencia tiveron lugar nun ambiente rural. En 1905-1906 estudou na Escola de Arte do Instituto de Chicago.
En 1907 mudouse a Nova York, onde seguiu as clases da Art Student League e coñeceu a arte europea (Rodin e Matisse) a través das súas visitas á galería 291 en Stieglitz. En 1912 estudou na Universidade de Virginia .
Decidida a dar expresión visual ás súas emocións, fixo abstraccións baseadas en motivos naturais, nos anos 1915 e 1916. Impresionaron a Stieglitz, que organizou a súa primeira exposición individual en 1917; O ano seguinte, O'Keffe volveu a Nova York e uniuse ao grupo de artistas de vangarda que se reuniron ao redor da galería 291. En 1924 casouse con Alfred Stieglitz.
As súas obras máis coñecidas son as grandes pinturas de flores agrandadas nunha escala xigante, como Black Iris de 1926. A partir de 1920 pintou en serie, como as seis versións de Jack-in-a-Pulpit de 1930. En 1929 visitou por primeira vez Novo México, onde acabará vivindo desde 1946 (o ano da morte de Stieglitz).
En 1953 visitou Europa por primeira vez e comezou a viaxar moito; o transporte aéreo proporcionou novas imaxes: rañaceos con nubes e vistas aéreas do territorio. Gañou numerosos premios e fixo exposicións nos Estados Unidos.
A súa primeira retrospectiva foi organizada polo Museo Whitney de Arte Americana en Nova York en 1970. Seis meses despois, ela estaba parcialmente cega e deixou de pintar, ata que o seu axudante e amigo Juan Hamilton convenceuna de retomar a súa obra en 1975 Fixo poucas obras ata a súa morte.
Subscribirse a:
Publicacións (Atom)