Esta semana recibimos a triste noticia do falecemento da escritora Almudena Grandes, para min é un gran pesar, é unha das miñas escritoras favoritas, vós aínda sodes novos para ler os seus libros, pero non para comprendelos... sempre ao escribir se poñía do lado dos perdedores.
A súa primeira novela :As Idades de Lulú (1989), obtivo un gran éxito e foi traducida a máis de 20 idiomas. Con el, obtivo o premio Sorriso Vertical de novelas eróticas e foi convertido nun filme por Bigas Luna en 1990. A súa seguinte novela, Malena leva o nome de tango (1994), foi adaptada a unha película..
Despois de Malena, publicou varias novelas protagonizadas por mulleres, como Atlas de geografía humana (1998), ou Los aires difíciles (2002). En 2007 publicou " El corazón helado".
Gran parte da súa novela está ambientada nos últimos anos do s. XX, e mostra a vida cotiá da España de principios de século. Tamén se interesa pola guerra civil española: En" El corazón helado" (2007) presenta o establecemento de diversas dinámicas de poder na España contemporánea. Esta ollada ao pasado está sistematizada desde Inés y la Alegría (2010), que inicia unha serie centrada no conflito bélico denominada Episodios dunha guerra interminable, continuada co lector de Julio Verne (2012), As tres vodas de Manolita (2013) e Pacientes do doutor García (2017). A quinta entrega da serie, La madre de Frankenstein (2020), está ambientada nos anos 50.
En outubro de 2018 gañou o Premio Nacional de Narrativa.
Curiosamente morreu o mesmo día que outra das nosas escritoras máis afamadas: Gloria Fuertes, unha no 1998 e a outra neste 2021, dúas mulleres grandes e fortes....
Almudena Grandes escribiu : "Sin embargo, con el tiempo comprendí que la alegría era un arma superior al odio, las sonrisas más útiles , más feroces que los gestos de rabia y desaliento".
( Las tres bodas de Manolita)
D.E.P
