martes, 30 de outubro de 2018

Parabéns Maruxa e Anxo!

O venres celebramos os cumpreanos de Maruxa e de Anxo, tamén o de Nurassyl, un rapaz de quinto que sabe moitos proverbios orientais e as veces ven a nosa clase a darnos bos consellos.








Maruxa a nosa chica mais alegre e reinvindicativa, sempre loitando polos seus dereitos e polos das mulleres en xeral, que ademais viña contentísima co seu agasallo de aniversario: uns zocos de cor vermello que son unha chulada!!!


E Anxo, sempre pensando nos demais e sobre todo nos que teñen algunha dificultade, para poder darlle a súa axuda.
De agasallos imos poñer as súas cancións favoritas, a de Maruxa é unha do cantante George Ezra e a de Anxo é "Qé bonito", cantada por un neno que se chama Adrián que padece autismo, un rapaz que ten detrás unha historia preciosa.
A canción que máis lle gusta a Nurassyl é Happier de Marshmello.





 

 

luns, 22 de outubro de 2018

Concurso pequeno comercio

La Federación de Comercio de A Coruña convoca el concurso Os pequenos co pequeno comercio, dirigido a niños de quinto y sexto de Primaria, que deberán presentar una redacción sobre lo que supone para ellos el comercio de su barrio.

Igual que o ano pasado, participamos e gañamos seis premios, dous en cada clase de sexto.
Da nosa clase gañaron Paula e Claudia cos seguintes relatos:

Brazalete

Brazalete é unha tenda de complementos aberta dende o ano 1989, na rúa Laverde Ruiz, esquina coa rúa do Hórreo, fronte ao Hotel Gelmirez.
Esta tenda foi a primeira en Santiago de Compostela na que vendían bolsos, colares, pulseiras e cinturóns un pouco máis modernos ca nas noutras tendas. Co tempo, foi engadindo un pouco de roupa de marcas como Riversai, Laga, Fransa…

A dona do comercio, Mari Carmen, ten moitas anécdotas interesantes que ocorreron ao longo destes anos. A que mais me gustou foi, na que o actor Juan Echanove e o presentador Wyoming foron a Brazalete a mirar complementos para unha película que grabaron xuntos en Santiago alá polo  ano 1993 “Historias de la puta mili”, e que logo mandaron a xente do equipo de grabación a mercar moitísimos complementos para a película. O canta-autor español Amancio Prada tamén foi un día pola tenda a mercar un gorro de auga para a súa parella.

Paula.



A Casa da Taberna



A Casa da Taberna era unha das dúas principais tendas que había na aldea da Susana , na parroquia de Marrozos, no concello de Santiago, que é onde vivo eu. A outra tenda que había chamábase a do Seño José, “O Pito”, ou a da “Señora Helena”.
A Casa da Taberna, como di o nome, era unha taberna e tamén un pequeno ultramariños. A maiores diso era un punto de reunión das mulleres e homes da aldea. Estaba situada nun lugar moi importante, o cruce da Susana, que é por onde pasa a estrada nacional 525 e se desvía outra estrada cara Ponte Ledesma.
Hai corenta anos tiña moita vida , pero lamentablemente hoxe en dia esta pechada. Fai poucos anos puxeron unha parrillada pero non tardou moito en pechar. É unha pena que unha casa como esta estea abandonada.
A taberna tiña un mostrador moi grande e había un sitio onde tiñan unhas pipas enormes, xa que vendían viño a granel. O nome da casa era a de Manuel Pequeno e máis a de Doña Celia, que de pequena non tiña nada. Era unha muller moi grande.
A Señora Celia ou Doñna Celia andaba sempre vestida de negro, con gafas redondas grandes e cun moño. Parecía unha muller moi mala, pero sempre lle regalaba algún caramelo ás nenas e nenos.
Aquela tenda tiña todo o necesario que se presisaba nunha casa. Habia unhas estanterías moi altas con comidas, bebidas, e uns botes de cristal que tiñan chupas e caramelos.
Nesta casa mentras que as mulleres facían a compra os homes tomaban viño.
Contáronme que a metade da aldea tiña a mesma vaixela por unha promoción que houbera cando viñera o deterxente en pó, xa que daquela non o había. A miña aboa tiña esa vaixela.
Non era un pequeno comercio de cidade pero era moi importante para a vida da aldea. Desgraciadamente as pequenas tendas da aldea foron pechando e agora para comprar calquera cousa, por pequena que sexa, temos que ir a Santiago.
A min gustariame que seguirá existindo porque, polo que me contou meu pai, debía ser un sitio que lle daba moita vida a aldea.



Claudia de la Fuente Fernández
6º A CEIP Lamas de Abade. Santiago de Compostela


Saímos na prensa en distintos xornais, ahí van os enlaces:

Noraboa a todas as gañadoras!!!

E, como temos de trato na clase dos superdezanove, cada vez que un de nos gaña un concurso, Claudia e Paula invitáronnos a unhas chuches ao resto!!!
O resto dos traballos tamén estaban xenial!! e xa sabedes, o importante é participar!!

Grazas Miguel !!

Por segunda vez veu Miguel, o Papá de Nora a facer un taller de nós na nosa clase.
Desta vez fixemos un chaveiro con forma de escaleira e outro cun monequiño, coa técnica de macramé, é bastante complicado , pero case nos saiu a todos.





MOITAS GRAZAS!!!!!

Charla de Setas

Maruxa este finde foi a unha excursión para recolleita de cogumelos.
Trouxo á clase un montón de setas das que atopou, e explicounos moi ben cada unha delas.
A mágoa foi non probar ninguna, hai unha que é como unha esponxa ( será coliflor ou Sparassis Crispa ), contóunos que o seu Pai fixo onte para a cea uns spaguettis con elas que estaban para chuparse os dedos.

Tamén Claudia fixo un traballo que nos expuxo tamén:

 Qué sorte temos nesta clase!!!!

SÚPERDEZANOVE!!!

luns, 8 de outubro de 2018

Parabéns Sergio!!!!

Chegamos, e xa o primeiro día temos un cumpreanos: Sergio está de aniversario:
 Moitos parabéns!!!
Sergio eres grande!! querémoste!!





E como agasallo ímoste poñer a cancion que máis te gusta: "Déjala que baile " de Melendi


Benvidos ao novo curso!!!!

Aínda que esta publicación chega un pouco tarde , non quería comezar sin dar a benvida a todos e todas, espero que este ano sexa tan productivo como o anterior donde aprendimos unha chea de cousas de maneiras moi divertidas, espero tamén que sigamos sendo un gran súper grupo, o que é tan importante casi como todo o que aprendemos, ser amigos, ser persoas, ser: COMPAÑEIROS !!


O primeiro día aínda estaba todo ordenadiño, as mesas ben colocadiñas, oa pizarra limpa...todo preparado para o traballo.


Esta foto, foi o primeiro día do curso cando subíamos as escaleiras, non sabíamos que sorpresa íamos a atopar.
















A sorpresa e que xa non éramos súper dezaoito , senón que tiñamos un compañeiro novo


                                                                           ABDEL

Pois a partir dese momento cambiamos de súperdezaoito a súperdezanove.

Así que benvidos ao novo curso!!!!